Zasady uprawy róż

Zasady ogólne

1. Światło

Róże to dzieci słońca, dlatego idealnym stanowiskiem będzie miejsce, gdzie jest jego dużo, chociaż należy unikać południowych ścian, murów, gdzie odbijające się promienie porażają liście od spodu, powodując ich poparzenia. Są to również sprzyjające warunki dla żerowania przędziorka (czerwonego pajączka).

2. Podłoże

Róże ze swoim palowym systemem korzeniowym w głębi ziemi szukają wody i substancji odżywczych, dlatego najlepszym dla nich podłożem będzie przepuszczalna gleba. Jeśli podłoże jest zwarte, szczególnie na nowo powstałych osiedlach, konieczne jest przerwanie tych nieprzepuszczalnych warstw na głębokości 50 cm. Róża rośnie w ziemi o odczynie PH między 5,7 a 7. Idealne to 6,5.

3. Przewiewne stanowisko

Róże lubią świeże powietrze, dlatego wskazane są miejsca przewiewne. Całkowicie osłonięte od wiatru stanowiska stwarzają optymalne warunki dla mączniaka prawdziwego i żerowania mszyc. Wiatr szybko osusza liście, zapobiegając chorobom grzybowym.

4. Niewskazane zraszanie

Należy unikać miejsc, gdzie ustawiony jest strumień zraszaczy, aby nie narażać liści na zbytnią wilgotność, która jest inkubatorem chorób grzybowych (mączniak właściwy i czarna plamistość).

5. Zmęczenie ziemi

Róż nie sadzimy w miejscach, gdzie wcześniej już rosły róże, chyba że wymieniamy ziemię na głębokość 50 cm.

Sadzenie róż z gołym korzeniem

Pędy naziemne skraca się przed sadzeniem na 12–15 cm. Końcówki korzeni również skrócić. Powinno zostać możliwie najwięcej korzeni włośnikowych. Róże wstawia się na 12 do 24 godzin do wiadra wypełnonego po brzegi wodą tak, aby zanurzone były wszystkie pędy i korzenie. Szczególnie jest to ważne przy sadzeniu wiosennym.

Ścianki i dno dołka, spulchnia się gruntownie, na przykład widłami. Ziemię, którą będzie przysypana roślina można wzbogacić kompostem ogrodowym lub specjalną ziemią ogrodniczą. Roślinę umieścić pionowo w dołku. Miejsce okulizacji po posadzeniu powinno być poniżej poziomu ziemi (max. 5 cm). Głębokie sadzenie zabezpiecza przed nadmiernym wybijaniem dzikich pędów, a przede wszystkim przed przemarzaniem. Płytkie sadzenie, gdzie miejsce okulizacji jest mniej więcej na równi z poziomem ziemi nie chroni przed mrozem, ale róża intensywniej kwitnie. Trzeba się liczyć również z koniecznością usuwania dzikich pędów.

Głębokie posadzenie zmniejsza skłonność uszlachetnionej róży do wypuszczania dzikich pędów i jednocześnie dodatkowo chroni sadzonkę przed mrozem. Dołek wypełnia się ziemią i solidnie zamula lejąc wodą z konewki lub węża. Mały wałek z ziemi dookoła róży zahamuje odpływ wody. Po przydeptaniu i zamuleniu nie wolno przerwać łańcucha wilgotności. Często pokutuje błędne mniemanie, że o róży z gołym korzeniem po posadzeniu można "zapomnieć". Szczególnie przy sadzeniu późną wiosną (w maju) róże mogą szybko ucierpieć z powodu braku wody, który zwiększa podatność na choroby i szkodniki.

Na koniec przysypuje się róże. Widoczne pozostają tylko końcówki pędów. Róże kopczykuje się od razu po posadzeniu bez względu na to czy sadzimy we wrześniu, czy w listopadzie, czy wiosną, ponieważ są one w tym momencie najbardziej narażone na przesuszenie głównie pędów (silna operacja słońca i wiatr). W ten sposób młoda róża jest najlepiej zabezpieczona przed wysuszaniem przez wiatr, słońce i przed mrozem. Przy sadzeniu wiosennym 4–8 tygodni później, kiedy ulistnione nowe pędy osiągną długość 10 cm delikatnie odkrywa się roślinę. Świeżo posadzone róże, czy krzaczaste czy na pniu, po posadzeniu muszą być odpowiednio nawadniane. Przy suchej pogodzie obowiązuje to szczególnie dla nasadzeń wiosennych. Ważna uwaga — podlewając róże proszę pamiętać, aby kierować strumień wody bezpośrednio pod koronę krzewu, a nie na liście. Mineralne krótko działające nawozy są wykorzystywane przy sadzeniu róż.

Sadzenie róż w pojemniku

Róże ogrodowe w doniczce (pojemniku) rosną bez problemu dalej zakładając, że zrobią Państwo wszystko właściwie.

Proszę zanurzyć — także podczas deszczowej pogody — bryłę korzeniową razem z pojemnikiem na ok. 2 minuty w wodzie, tak długo, aż przestaną pojawiać się pęcherzyki powietrza.

Następnie zdjąć z róży pojemnik plastikowy.

Dołek na różę musi być dwa razy szerszy i głębszy niż bryła korzeniowa. Spulchnić dno dołka widłami lub szpadlem. Róże korzenią się głęboko.

Decydujące dla głębokości posadzenia jest miejsce okulizacji róży. Rozpoznają je Państwo po zgrubieniu o charakterze węzła między szyjką korzeniową, a zielonymi pędami. Zasadniczo miejsce okulizacji musi być wsadzone na głębokość ok. 1–5 cm w ziemię (zabezpieczenie przed mrozami zimą). Czasami miejsce okulizacji przy zakupie róży wystaje widocznie ponad powierzchnię ziemi. Proszę się tym nie sugerować, w ogrodzie róże sadzi się  głębiej. Obficie podlać.

 

Wiosenne cięcie róż

Róże powinno się ciąć wiosną, gdy nie spodziewamy się już ostrych, długotrwałych mrozów. Ten czas przeważnie wyznacza kwitnienie forsycji.

Wszystkie róże rabatowe, wielkokwiatowe oraz powtarzające kwitnienie okrywowe przycina się krótko, na 15–20 cm długości pędów, aby roślina mogła ponownie rozkrzewić się tworząc piękną koronę, przez co również obsypie się licznymi kwiatami.

Miniatury tnie się tak jak róże rabatowe, tylko jeszcze 5 cm krócej!

Róże parkowe nie powinny być zbyt mocno skracane w pierwszych dwóch latach, ponieważ roślina musi zbudować silne rusztowanie z pędów podstawowych, aby w następnych latach tworzyć rzeczywiście rozrośnięty krzew. Zasadniczo usuwa się jedynie uschnięte drewno, a pędy można w razie potrzeby skrócić o ok. 1/3 długości. Aby wieloletnią różę parkową z mocnym podstawowym rusztowaniem utrzymać ciągle na tej samej wysokości, cienkie pędy (do 3-4mm) trzeba całkowicie usunąć, co przewietrzy roślinę i nie stworzy warunków dla rozwoju mączniaka. Silne pędy z poprzedniego roku skraca się na wysokość ok. 60 cm. Zapobiegnie to przerzedzeniom u podstaw krzaków. Całkiem zdrewniałe 4–6 letnie pędy podstawowe mogą być wycinane pojedynczo, aby zrobić miejsce na nowe, młode.

Różom pnącym pozwala się osiągnąć pożądaną wysokość, a co roku wycina się tylko stare i obumarłe pędy. O wysokości decydują Państwo sami, przycinając końcówki pędów, wówczas róża pnąca wypuszcza więcej pędów bocznych i kwitnie na ich końcach, a nie na nieosiągalnej wysokości. Delikatne, młode pędy należy zostawić, ponieważ na nich przeważnie rozwijają się kwiaty. Cięcie odmładzające można wykonać co 5–6 lat, przycinając najstarsze pędy na 40 cm. Wówczas wybiją z pewnością nowe, świeże pędy podstawowe. Nawet jeśli serce boli, sekator trzeba przyłożyć 5–10 cm niżej niż by Państwo chcieli. Róża podziękuje Państwu świeżym, pełnym wigoru wzrostem i licznymi kwiatami.

Dodatkowe informacje na ten temat znajdą Państwo w naszym artykule w "Moim Pięknym Ogrodzie"

Nawożenie

Bezpośrednio po cięciu następuje pierwsze nawożenie np. organiczno-mineralnym nawozem wieloskładnikowym, aby roślina zachowała swoją witalność i obficie kwitła. Należy zwrócić uwagę na wysoką zawartość azotu. Nawóz lekko wymieszać z glebą. Nawożenie powtarzamy w cyklach mniej więcej miesięcznych, przy czym ostatnia dawka może być zaaplikowana najpóźniej w połowie lipca. We wrześniu–październiku podajemy jednorazową dawkę nawozu jesiennego o niskiej zawartości azotu (maks. 5%), aby roślina przestała rosnąć i nie miała zbyt wiotkich pędów przed zimą. W jesiennych nawozach ważna jest zawartość potasu, która wzmocni roślinę i pozwoli przetrwać mroźne miesiące.

Koło barw

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl